واحد مشاوره
نکته تربیتی شماره ۳
«کافیه برای رفع نیازهای فرزندانمان از کلمات و عبارات ، درست و بموقع استفاده کنیم.
✅در دانش آموزی که احساس عدم تعلق و امنیت می کند(اضطرابی) باید حضور و حمایت خودمان را در کلام و رفتار نشان دهیم.
✅در دانش اموزی که مستقل نیست و در امور وابستگی دارد باید انجام امور را بخودش محول کرد مگر خودش بگوید کمک می خواهد.
نکته تربیتی شماره ۴
با هدف قانون پذیری و حفظ قدرت فردی( عزت نفس) فرزندتان ، همیشه به او
دو حق انتخاب بدهید که مورد قبول خودتان هست.
وقتی به او حق انتخاب می دهید ، گزینه مورد نظرتان را آخر مطرح کنید.
💥آنچه آخر شنیده میشود ، اول به یاد می آید.💥
مثال:
پسرم اول مسواک میزنی یا کتاب و دفترت رو جمع می کنی؟!
نکته تربیتی شماره ۵
🟦 کلام و زبان بدن والدین یکی از مهمترین راههای ارتباطی با بچه هاست.
اگر کلام قاطع و زبان بدن منعطف نداشته باشید فرزندتان به شما اعتماد نمی کند.
در نهایت برای حل مشکلاتش به منابع غیر معتبر مثل همسالان و فضای مجازی پناه می آورد که می تواند عواقب جبران ناپذیر داشته باشد.
نه آسانگیرانه و نه سخت گیرانه ،متعادل و جدی با فرزندت حرف بزن و اگر موضوعی رابرایت تعریف کرد عکس العمل سریع ، مضطربانه و عصبی نشان نده ، خودت را کنترل کن تا آخر گوش بده و اطمینانش را جلب کن . در فرصت مناسب پیگیر مسئله و حل آن باش.
نکته تربیتی شماره ۶
🟦کودکان نیاز به شنیده شدن دارند !
اگر فکر می کنید که ما فقط با گوشهایمان می شنویم اشتباه می کنید .
ما با تمام بدنمان گوش می کنیم. اگربا کسی صحبت کنید اما چشم هایش متوجه شما نباشد چه احساسی پیدا می کنید؟
برای گوش کردن کامل به فرزندتان
هم قد او شوید ، دستهایتان را به نشانه حمایت روی شانه هایش بگذارید ، در چشمانش نگاه کنید و به حرفهای اوگوش کنید و یا حرفهایتان را به او بگویید.
قطعا با این روش نتیجه متفاوتی خواهید داشت.👌🏻
نکته تربیتی شماره ۷
🟦هوش اخلاقی آموختنی است یعنی می توان آن را آموزش داد اما دستیابی به این هوش تضمینی ندارد باید در روزمرگی ها تمرین شود تا به یک رفتار تبدیل شود.
در بخش توانایی های شناختی کودکان
به ( هوش هیجانی) هم معروف است.
هوش اخلاقی هفت مؤلفه دارد ( همدلی، وجدان ، خویشتنداری، احترام،مهربانی، بردباری)که در پیامهای بعدی بصورت مجزا با این مؤلفه ها آشنا می شویم.
نکته تربیتی شماره ۸
🟦 آیا فرزندت بهت گفته که نمی تونه دوست پیدا کنه؟
یا اینکه
کسی با من دوست نمیشه؟
یا اینکه
بچه های دیگه با من رفتارشون بده؟
بچه ها در کودکی دیدگاه خودمحور دارند یعنی همه چیز رو از دیدگاه خودشون می بینند و کم کم تفکر انتزاعی پیدا می کنند ، یعنی چی؟
چون یاد نگرفتند ! اصلا توانایی درک دیگری رو ندارند یعنی توانایی همدلی کردن.
رفتارهای خشن و پرخاشگرانه و نامهربانی با دیگران از نشونه های نداشتن این مهارته !
با اینجور بچه ، کسی دوست داره که دوستی کنه؟!
پس مهارت همدلی کردن باعث میشه
کمتر دیگران از ما برنجن.
دیگران رو کمتر سرزنش و تحقیر کنیم
و اینجا ، ارتباطات بین فردی شکل میگیره.
با آموزش درست و به موقع تقریبا از کلاس سوم به بعد باید بتونند با همدلی روابط دوستانه با همسالان خودشون داشته باشند و دوست پیدا کنند.
آموزش دیدن مهارتهای رفتاری رو جدی بگیریم👌🏻👌🏻👌🏻
نکته تربیتی شماره ۹
🟦 پسرتان را دراین سن کمک کنید. قرار نیست شکمش را با خوراکی های رنگارنگ پر کنید و لباسهای زیبا برایش بخرید و انواع خدمات بدهید و آنوقت انتظارداشته باشید که یک روز صبح که ازخواب بیدار شد تبدیل به یک مرد _ انسان شایسته وموفق_ شده باشد.
برای رسیدن به این انتظار باید برنامه مشخص داشته باشید و* رمز آن شناشایی نیازها و زمان براورده شدن نیازهاست. *
در این سن برای پسر نقش مادر به اهمیت گذشته هست امابرای جلب توجه و علاقه مندساختن پدرهایشان ممکن است دست به اعمال پرخاشگرانه در مدرسه بزنند و رفتارهای مسئله ساز از خودشان به نمایش بگذارند .
تا توجه مادر و پدر را به خود جلب کنند.
اما اگر پدر بخصوص در این سن هر روز کنار پسرش باشد، با او بازی کند و نشان دهد که مراقب و حامی پسر است با آرامش بیشتر و دردسر کمتری این دوران سپری میشود.
« درکنار و با پسر بودن یک پدر در این سن نقش مهمتری از فراهم آوردن امکانات و رفاه دارد. »
نکته تربیتی شماره ۱۰
🟨 پزشکان در مورد پسر هشت ساله ای با ارزیابی و بررسی های لازم اختلال نقص توجه تشخیص دادند.
پدر پس از اطلاع از این تشخیص و پرس و جوی پیگیر به این نتیجه رسید که به حد کافی به پسرش توجه نمی کند،معنای
« کاستی توجه» قطعا همین بود!
او مصمم شد تا بیش از قبل در کنار پسرش باشد، چون همیشه فکر می کرد وظیفه تربیت و بزرگ کردن پسرش را به همسرش بسپارد و خودش روی شغل و درامد و رفاه خانواده تمرکز کند بهتر است.
اما حالا این تصورات بهم ریخته بود و او سعی کرد از هر زمانی که میشد استفاده دکند تابا پسرش وقت بگذراند. به پسرش در مدرسه سر میزد و سورپرایزش میکرد. با او دوچرخه سواری میکرد. گاهی اورا به محل کارش میبرد و....
کمتر از دو ماه آثار بهبودی در پسر پدیدار شد و داروی ریتالین کم کم کنار گذاشته شد . اما وقت گذرانی و تفریحات پدر پسری ادامه داشت چون برای هر دو لذتبخش بود.
👈🏻توجه کنید:
منظور از نقل این ماجرا این نیست که تمام موارد اختلال کاستی توجه ناشی از کمبود توجه پدر بدانیم ، اما علت می تواند کمبودهایی در خانواده باشد که اختلال نقص توجه را بوجود می آورد.
نکته تربیتی شماره ۱۱
🟧پسرها برای همه مادرها موجودات متفاوتی هستند، پس استقامت کن و آنها را بشناس.
بین مادر و پسر یک نقطه تلاقی وجود دارد که دیدنی و واضح نیست.بسته به تلاش خودت دارد که چقدر طول بکشد این نقطه را پیدا کنی. تقلا به معنای شکست نیست به معنای متولدشدن چیزیست. پس تقلا کن حتی اگر شکست بخوری !
به او کمک کن تا تکالیفش را مرتب و دسته بندی کند ، به بخشهای انجام پذیر تقسیمش کن. اندازه ی کارها را کوچک کن تا بتواند انجام دهد و احساس نکند مغلوب و ناتوان است.
با افزایش سن پسرتان از کودکی به نوجوانی باید سبک رفتاری خود را تغییر بدهی.
در ابتدا رئیس هستی و نظارت کامل داری ، کم کم برایش تعیین حدود کن و حکم دوست و مشاورش را پیدا کن.
نکته تربیتی شماره ۱۲
🟧مغز پسران به گونه ای رشد می کند که انتقال احساسات و دریافت ها از نیمکره راست به نیمکره چپ مغز و بیان آنها در قالب کلمات را برایشان دشوار می سازد.
حتما تجربه داشتید که چقدر در بیان و ابراز احساسات و هیجانات خود ضعیف عمل می کنند !
برای تبدیل این نقطه ضعف به نقطه قوت باید کمکشان کرد.
جهت تقویت و تسلط بر این مهارت باید نوشتن، خواندن و بیان احساسات خود در قالب کلام را به شکلهای متنوع و لذتبخش تمرین کنند.
اغلب پسران از نداشتن دوست و همبازی صمیمی در مدرسه اعلام نارضایتی می کنند. چون توانمندی و مهارت ابراز کلامی در آنها بسیار ضعیف است.
اولین جایی که می توانند الگو بگیرند و تمرین کنند در خانواده و کنار والدین خودشان است.
در جایگاه یک والد با چه راهکاری برای ایجاد و تقویت این مهارت آشنا هستید؟
نکته تربیتی شماره ۱۳
🟨بیش فعالی و نقص توجه دارای نشانه هایی هست که باید توسط متخصص بررسی و تشخیص داده بشه.
اما اگر تشخیص داده شد که دانش آموزی دارای اختلال بیش فعالی نقص توجه هست
و توصیه شد که درمان بگیره از جمله دارو درمانی، کاردرمانی ، بازی درمانی و آموزش مهارتهای فردی و بین فردی و همراهی اعضا خانواده و معلم .....
همگی بصورت ترکیبی باید انجام بشه در غیر اینصورت:
به دلیل عدم مهار شناختی (بازداری شناختی) مشکلات حل مسئله و دوست یابی پیدا می کنه،
به دلیل عدم کنترل رفتار و گفتار مورد تنبیه، تهدید و تمسخر دیگران قرار می گیره،
به دلیل عدم توجه و تمرکز دچار ضعف و افت درسی و تحصیلی می شه.
در این صورت آسیبهایی که تشخیص اشتباه و در مواردی عدم پذیرش والدین به کودک می زنه دامنه وسیعی از ابعاد زندگی کودک بیش فعال را در برگرفته که باعث میشه روند رشد نرمال و شناخت توانمندی ها و هوش و استعداد کودک منحرف و یا نادیده گرفته بشه و جبران رو عملا غیر ممکن کنه.
نکته تربیتی شماره ۱۴
🟩اختلال یادگیری یا ناتوانی یادگیری خاص همانطور که از اسمش مشخصه نوعی اختلال یا ناتوانی خاص هست که تأثیر مداوم بر هوش و ظرفیتهای کلی یک کودک دارد .
با اینکه درمانی برای اختلال یادگیری وجود ندارد اما کودک دارای اختلال یادگیری با آموزشهای هدفمند و دریافت درمانهای مناسب مانند کاردرمانی ، گفتاردرمانی و رفتار درمانی و ....می تواند زندگی موفقی را تجربه کند.از جمله چهره های سرشناس و مشهور دارای اختلال یادگیری می توان ادیسون و انیشتین را نام برد.
اما
مشکلات یادگیری ، وضعیتی است که بخاطر شرایط محیطی و بیرونی تأثیرات غالبی بر ظرفیت یادگیری و هوش دانش آموزان در تمام زمینه های زندگی دارد.
وجود مشکلاتی مانند ترس، اضطراب، عدم مدیریت استفاده از فضای مجازی ،عدم مهارتهای فردی و بین فردی، عدم ارتباط عاطفی گرم در خانواده، مشکلات رفتاری و حتی اقتصادی والدین می تواند در ظرفیت یادگیری و هوشی دانش آموزان تأثیرات مخرب و جبران ناپذیری داشته باشد که با ایجاد مثلث حمایتی ،آموزشی و درمانی( والدین، معلم ، درمانگر)کاملا قابل کنترل و درمان است.
نکته تربیتی شماره ۱۵
🟩ما والدین یا بصورت آگاهانه و یا با توجه به نوع فرهنگ و تربیت خانوادگی که داشتیم بصورت ناآگاهانه سبک تربیتی خاصی نسبت به فرزند خود بکار می بریم.
در کل سه شیوه رفتار والدینی رو میشه تعریف کرد:
والدین آسانگیر:
هیچ گونه قانون ، محدودیت و محرومیت و تنبیه و پاداشی برای ترک عادات بد و ایجاد عادات خوب در فرزند ندارند.
همیشه همه چیز در دسترس بچه هاست و عملا از کنار بد رفتاری آنها بی تفاوت می گذرند و تا زمانیکه در مسائل اخلاقی و آموزشی و اجتماعی دچار چالش جدی نشوند شیوه خود را ادامه می دهند.
والدین قاطع:
گاهی قاطعیت با خشونت اشتباه گرفته می شود در حالیکه قاطع بودن یعنی با کلام مثبت ، نگاه آرام و جدیت در لحن و تن صدا (زبان بدن مناسب)
درخواستها و دستورات به فرزندان داده میشود و در قبال اجرا شدن و نشدن قوانین تشویق و تنبیه دریافت می کنند.
که بهترین شیوه تربیتیست به شرطی که پدر و مادر با هم هماهنگ باشند.
والدینی که هیچ گزینه انتخابی به فرزندشان نمی دهند و در تمام امور تصمیم گیرنده محض هستند و در زمان کوتاهی عزت نفس و اعتماد بنفس فرزندانشان را ازبین برده و انسانهایی وابسته و ناکارآمد تربیت می کنند.
نکته تربیتی شماره ۱۶
🟩 بیشتر وقتها انتظار داریم خودمون بهترین تصمیم ها رو بگیریم برای رسیدن به بهترین نتیجه ها و یا انتظار داریم رفتاری با ما بشود که دوست داریم و یا وقتی در خواستی می کنیم پذیرفته بشه و یا..... اما اغلب اینطور نیست چرا که یا خودم برای خودم مشکل ساز هستم یا دیگری و دیگران ، بنابراین میشه اینطور گفت همانطورکه همیشه یک انسان ، مشکلِ یک انسان بوده در ادامه تربیت ، مشکل اصلی تربیت هست
بدین معنی که
«تربیت کردن » مانع اصلی « تربیت شدن » هست ،چرا؟
چون
قرار نیست ما به بچه ها یاد بدیم چطور راستگو و مسئولیت پذیر باشند قراره کاری نکنیم که دروغ گو و ریا کار و از زیر کار در رو بشن.
قرار نیست ما بچه ها رو کنجکاو و متفکر بار بیاریم ، قراره کاری نکنیم که انگیزه کنجکاوی اونها رو به بی تفاوتی و تفکر اونها رو به اشباع شدگی( حل مسئله توسط ما) تبدیل کنیم.
قرار نیست ما به بچه ها درس محبت، دوستی و صمیمیت بدیم ، قراره کارهایی نکنیم که عشق و عاطفه خدادادی و خود داشته اونها کمرنگ و بی رنگ بشن.
قرار نیست ما
کارهایی کنیم تا اونا رو تربیت کنیم ،
قراره
کارهایی رو نکنیم تا اونا تربیت بشن.
نکته تربیتی شماره ۱۷
🟩 اگر می خواهید بدونید که در ارتباط گرفتن با فرزندتون موفق عمل کردید باید پاسخ پنج سوال زیر "بله" باشه
در غیر اینصورت در ایجاد ارتباط برای مهارت آموزی که گام اول آموزش و تربیت هست زمین می خورید!!!!
✅آیا می دونید کودکان امروز رو چطور باید تشویق کنیم وبه آنها انگیزه بدیم؟
✅آیا می دونید چطور میشه موافقت و همکاری کودک امروزی رو برای انجام کاری جلب کرد؟
✅آیا می دونید چگونه در تربیت کودک باید با هم ، هم رای و هم نظر باشید؟
✅آیا می دونید چطور به فرزندتون کمک کنید تا خودش به تنهایی بر مشکلاتش غلبه کنه و برای مسائلش راه حل پیدا کنه؟
✅ آیا می دونید در مقابل رفتارهای ناشایست کودکتون چه واکنشی باید داشته باشید؟
🔑 پاسخ این سوالات
*پنج گام فرزند پروری به شیوه راه حل محور*
هست و همه افرادی که در تربیت و آموزش کودک نقش دارند باید بدانند و آگاه باشند.
✳️ نکته آخر:
هر چقدر در طول رشد کودک بیشتر یاد بگیریم
بهتر و آسانتر
تربیت می کنیم
و آموزش می دهیم.
واقعا!!!
اگر یاد نگیریم چطور می تونیم آموزش بدیم؟؟؟
نکته تربیتی شماره ۱۸
🟧 استفاده افراطی از وسایل دیجیتال توسط کودکان باعث میشه
رشد مغزی و انعطاف پذیری عصبی اونها جذب
محرکهای صمعی بصری وسایل دیجیتال بشه
و
مسیرهای عصبی که قراره به محرکهای محیط و اطراف توجه نشون بده دیگه به هر محرکی توجه نشون نمیده و فعالیتهای مغزی کمرنگ ومختل میشه
❌کلام و بیان کودک رشد نمیکنه
❌مهارتهای اجتماعی_ ارتباطی ایجاد نمیشه
❌رفتارهای تکراری و کلیشه ای انجام میده
❌دچار نقص توجه و تمرکز شده
و اصطلاحا
« تو این دنیا نیست»
که بهش
«سندروم دیجیتال»
گفته میشه.
✅راهکار ساده ای داره:
دارودرمانی ، مشاوره، بازی درمانی و رفتار درمانی و... لازم نیست.
فقط دو ماه استفاده از وسایل دیجیتال رو کنترل کن در عوض رابطه والد_ کودک رو جایگزین و تقویت کن.
با کودکت حرف بزن و بازی کن.
نکته تربیتی شماره ۱۹
🟪 از خودتان بپرسید:
آیا فرزندم راتربیت می کنم تا به یادگیری و رشد او کمک کنم؟
یا او را آنطوری که می خواهم رفتار کند تربیت می کنم؟
بچه ها جذب کسی می شوند که به آنها اهمیت دهد و از طریق سلطه ، کنترل و اجبار نخواهد قدرت نمایی کند.
اگر هدف شما برنده شدن هست پس موقعیت برنده_ برنده ایجاد کنید تا با متعادل کردن قدرت به آنچه می خواهید برسید.
انتخاب با شماست:
سلطه یا راهنمایی؟
کنترل یا آزادی ؟
اجبار یا استقلال؟
با حفظ آرامش و شوخ طبعی او را راهنمایی کنید.
با دادن حق انتخاب ، او را توانا کنید.
اجازه دهید در انجام بخشی از کارهایش که توانایی انجامش را دارد، اختیار داشته باشد.
✅ وقتی نمی توانید موردی را کنترل کنید، از جایگاه قدرت وارد نشوید ، آن چه را که می توانید کنترل کنید.
❌چون من مادرتم ، من میگم!!!
وقتی شما کنترل اوضاع را از دست می دهید ، بچه ها سعی می کنند قوانین را تغییر بدهند.
چون احساس ناتوانی ( تحت سلطه و اجبار) می کنند، بنابراین با بد رفتاری سعی می کنندقدرتی را که می توانند ، بدست بیاورند.
نکته تربیتی شماره ۲۰
🟩 اولین علت پرخاش کودکان الگو پذیری هست.
او پرخاشگری رااز کسی الگو گرفته و برای بر طرف شدن آن باید روی الگوی کودک کار کرد نه خود کودک.
دومین علت ناکامی ونداشتن تحمل شکست هست.
باید مهارت تاب آوری را آموزش ببیند و به او برای رسیدن به اهداف مطلوب و دوست داشتنی مسیر بدهیم.
سومین علت اضطراب هست.
تنها راهی که بتواند اضطرابش را کنترل کند ، پرخاشگری هست .
بجای تنبیه و توبیخ و نصیحت ، علت اضطراب را پیدا کنید ، تأییدش کنید و به او آرامش بدهید.
✅ برای هر سه علت می توان از راه حل تخیله هیجانی ، مثل ورزش و بازی های تحرکی بهره برد.
همچنین به اوکمک کنید تا از کشمکش های درونی خلاص شود یعنی برای نداشتن دوگانگی در تصمیم گیریها به او در انتخاب کمک کنیدو گزینه های مناسب ارائه بدهید.